کلام بزرگان اهل سنت و جماعت در خصوص اهل بيت
عقيده اهل سنت و جماعت در خصوص اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم عقيده متوسط و معتدل بين افراط و تفريط است.
اهل سنت همه آنها را دوست مي دارند، و با همه محبت دارند، به هيچكس جفا نمي كنند، و در باره هيچكس غلو نمي كنند، كما اينكه همه صحابه را نيز دوست مي دارند، و بدين ترتيب با همه اهل صحبت و قرابت حضرتش صلى الله عليه و آله و سلم دوستي و محبت مي ورزند.
بر خلاف بعضي مدعيان محبت اهل بيت كه در باره بعضي اهل بيت غلو مي كنند و در باره بقيه اهل بيت و تقريبا تمام صحابه رضي الله عنهم اجمعين جفا و بي مهري نشان مي دهند و بخصوص به بزرگان صحابه اهانت مي کنند.
در اين مقاله كلام و اقوال بزرگان صحابه و تابعين و برخي از علماي اهل سنت را در خصوص فضيلت اهل بيت رضوان الله تعالي عليهم اجمعين مي آوريم تا مويد اعتقاد اهل سنت در دوستي با اهل بيت باشد.البته ما در اين مقاله به طور خيلي خلاصه اقوال آن بزرگان را در خصوص اهل بيت ذكر مي كنيم تا مطول نشود و شما خواننده عزيز مي توانيد به آثار علماي اهل سنت مراجعه نماييد كه همواره بابي را در كتابهايشان با عنوان"محبت اهل بيت و فضايلشان" خواهيد يافت.
الف)ستايش اصحاب پيامبر صلي الله عليه وسلم در مورد اهل بيت :
1-ابوبكر صديق رضي الله عنه:
- امام بخاري رحمه الله عليه در صحيحش (3712)مي فرمايد:
أبو بكر رضي الله عنه فرمود:
(والذي نفسي بيده لقرابة رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم أحب إليّ أن أصل من قرابتي)
«قسم به ذاتي كه جانم در دست اوست خويشاوندي رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم در نزد من قطعاً نسبت يه خويشاوندي خودم محبوبتر است كه با آنان مراودت داشته باشم».
- همچنين امام بخاري رحمة الله عليه در صحيحش (3713) از ابن عمر و ايشان از ابوبكر رضي الله عنه روايت مي كند كه فرمود:
(أرقبوا محمدا صلى الله عليه و آله و سلم في أهل بيته)
« محمد صلى الله عليه و آله و سلم را در معامله تان با اهل بيت ايشان همواره در نظر داشته باشيد».
حافظ ابن حجر رحمه الله عليه در شرح اين حديث مي فرمايد:
( ابوبكر صديق، مردم را مخاطب مي كند و به آنان در اين باره سفارش مي كند، مراقبت از چيزي يعني حفاظت از آن، و مي فرمايد:
(احفظوه فيهم فلا تؤذوهم و لا تسيئوا إليهم) «از آنان حفاظت كنيد، پس به آنان آزار و اذيت نرسانيد و به آنان بدي نكنيد».
- همچنين در صحيح بخاري (3542) از عقبة بن حارث رضي الله عنه روايت است كه فرمود:
« أبوبكر رضي الله عنه نماز عصر را خواند و سپس از مسجد بيرون آمد و براه افتاد حسن را ديد كه با بچه ها بازي مي كند او را برداشت و بردوش گرفت و فرمود:
(بأبي شبيه بالنبي لا شبيه بعلي) «پدرم فدايت باد، تو كه به پيامبر شبيه هستي نه به علي». (وعلي يضحك) و علي (رضي الله عنه) مي خنديد».
حافظ ابن حجر در شرح اين فرموده صديق رضي الله عنه (بأبي) مي فرمايد:
«در اينجا طبق دستور زبان عربي كلمه اي مخذوف است، جمله اش اين مي شود ( أفديه بأبي) پدرم فدايش باد همچنين مي فرمايد: اين حديث فضيلت ابوبكر صديق رضي الله عنه را مي رساند و اينكه ايشان چقدر با اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم محبت داشتند».
2- عمر ابن الخطاب رضي الله عنه:
عدالت فاروقي و حب أهل بيت:
در كتاب اقتضاء الصراط المستقيم في مخالفة اصحاب الجحيم (1/453) از شيخ الاسلام رحمه الله عليه آمده است كه:
«عمر رضي الله عنه را ببينيد وقتي كه ديوان را تأسيس نمود، مردم گفتند كه امير المؤمنين! از خود شروع مي كنيد؟ فرمود: خير، عمر را در جايگاهي قرار دهيد كه خداوند قرار داده است، بنابراين از اهل بيت رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم و سپس كساني كه به ايشان نزديكتر است شروع كرد تا اينكه نوبت خودشان در بني عدي آمد، و بني عدي از بيشتر خاندانهاي قريش عقب ترند»..
احترام فوق العاده عمر و عثمان به اهل بيت:
در سير اعلام النبلاء امام ذهبي و تهذيب التهذيب ابن حجر در بيوگرافي حضرت عباس آمده است كه:
وقتي ايشان از كنار حضرت عمر يا عثمان مي گذشت و آنها سوار مي بودند، از اسب پياده مي شدند تا اينكه حضرت عباس عبور كند. اين كار را به خاطر اجلال و احترام عموي پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم مي كردند.
3- زيد بن ارقم رضي الله عنه:
شعبي گويد زيد بن ارقم بر جنازه مادرش نماز خواند سپس قاطري را نزديک کردند تا وي بر آن سوار شود عبدالله بن عباس آمد وافسار قاطر را به دست گرفت تا زيد برآن سوار شود ولي زيد قبول نکرد وگفت اي پسر عموي رسول الله صلي الله عليه وسلم اين کار را نکنيد عبدالله گفت ما اين جوري به علماء خود احترام مي گذاريم . زيد هم ازمرکبش پائين آمد و دستان عبدالله بن عباس را بوسيد وگفت ما هم اين جوري به آل بيت رسول الله صلي الله عليه وسلم احترام مي گذاريم.
4- شريک بن عبدا لله رضي الله عنه:
از شريک بن عبدا لله روايت کرده اند که گويد اگر ابو بکر وعمر وعلي ( رضي الله عنهم) پيش من آيند و هر کدام از آنها حاجتي داشته باشند هرچند ابوبکر وعمر افضل ترند اما من حاجت علي را مقدم مي دارم زيرا وي از نظرخويشاوندي به رسول الله صلي الله عليه وسلم نزديکتراست.
5- ابوهريره (رضي الله عنه):
مساور السعدي گويد روزيکه حسن بن علي فوت کرد ابوهريره (رضي الله عنه) را ديدم که بر سر قبرايشان گريه مي کرد و با صداي بلند مي گفت اي مردم امروز محبوب رسول الله صلي الله عليه وسلم از ميان ما رفته پس گريه کنيد
6- ستايش عايشه از فاطمه رضي الله عنهما:
از أم المؤمنين عائشه رضي الله عنها روايت است كه فرمود:
(ما رأيت أحدا أشبه سمتا و دلا و هدياً برسول الله صلى الله عليه و آله و سلم في قيامها و قعودها من فاطمة بنت رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم)
روايت از أبو داود (5217) وترمذي (3872) و اسنادش حسن است.
«كسي را نديدم كه در سيما و رفتار و كردار و نشست و برخاستش از دخترشان فاطمه به رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم شبيه تر باشد».
ب)ستايش تابعين رحمهم الله در مورد اهل بيت:
1-حسن بصري رحمه الله:
حسن بصري(رحمه الله) مي گويد عثمان بن عفان (رضي الله عنه) مظلومانه کشته شد و مردم پس از وي به سوي بهترين خودشان يعني علي بن ابي طالب(رضي الله عنه) رفتند و با او بيعت نمودند.
نيز همين را فرموده است».
ابن عبدالبر رحمه الله عليه در الاستيعاب ( 3 /47 ) حاشيه الاصابه مي فرمايد:
از حسن ابن ابي الحسن بصري در باره علي ابن ابي طالب رضي الله عنه پرسيده شد, فرمود:
«علي تيري از تيرهاي خدا بر دشمنان خدا بود كه به هدف مي خورد، علي رباني اين امت و صاحب فضيلت و صاحب سبقت و صاحب قرابت با رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم است. علي كسي نبود كه جايي كه حكم خدا باشد او را خواب ببرد, يا در دين خدا ملامتي بپذيرد يا مال خدا را بدزدد. او دشوارترين اوامر قرآن را بكار بست. كه سر انجام به بهشت برين رستگار شد، اين است علي ابن ابي طالب پسرعموي پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم».
2- ديدگاه عمر بن عبدالعزيزرحمه الله:
در طبقات ابن سعد (5/333) و (5/387-388) با سند متصل خودش تا فاطمه(صغري)- دختر گرامي حضرت حسين- رضي الله عنها نقل مي كند:
عمر بن عبدالعزيز رحمه الله عليه به فاطمه صغري فرمود:
«اي دختر علي!(چون جدش علي است) به خدا سوگند در تمام روي زمين در نزد من خانواده اي محبوتر از خانواده شما نيست، شما از خانواده خود من نيز در نزد من محبوبتر هستيد».
3-امام مالك رحمه الله:
امام مالک بن انس امام دارالهجره، وقتي که ابو جعفر منصور او را اذيت و به زندان انداخت به وي گفته شد چرا ازمنصور دعاء شرنمي کنيد امام مالک فرمود از اينکه روز قيامت کسي از خويشاوندان پيغمبر صلي الله عليه وسلم را بياورند و ويرا تعذيب کنند شرم دارم پس چنين کاري را به سبب قرابت ابو جعفر منصور با رسول الله نمي کنم.
4- امام احمد بن حنبل(رحمه الله):
امام احمد بن حنبل(رحمه الله) گفته هرکس بعد از{ ابوبکر وعمر وعثمان} به علي بن ابي طالب اقتداء نکند از الاغ اهلي گمراهتر است
ج)ستايش علماي بزرگوار اهل سنت در مورد اهل بيت رضوان الله عليهم اجمعين:
1- شيخ الاسلام ابن تيميه رحمه الله:
ابن تيميه رحمه الله عليه در عقيده و اسطيه مي فرمايد:
«أهل سنت و جماعت اهل بيت رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم را دوست مي دارند و با آنها محبت دارند، و وصيت رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم را كه در غدير خم درباره آنان فرمود بجاي مي آورند.
حضرت در آنجا فرمودند:(أذكركم الله في أهل بيتي) و همچنين درباره عمويشان عباس(هنگامي كه شكايت نمود كه بعضي قريشيها با بني هاشم سختي مي كنند) فرمودند:
(والذي نفسي بيده لا يؤمنون حتي يحبوكم لله و لقرابتي) «قسم به خدا كه مؤمن نيستند تا زماني كه شما را بخاطر خدا و به خاطر قرابت من دوست بدارند».
همچنين در الوصية الكبري و در مجموع الفتاوي نقل شده (3/407-408) مي فرمايد:
«همچنين اهل بيت رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم حقوقي دارند كه رعايت آن واجب است، زيرا خداوند در خمس و فئ براي آنان حق قائل شده و به ما امر فرموده كه هر گاه به رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم درود و سلام مي فرستيم بر آنان نيز درود بفرستيم چنانكه رسول گرامي صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند: بگوئيد:
(اللهم صل علي محمد و علي آل محمد كما صلىت علي ابراهيم انك حميد مجيد اللهم بارك علي محمد و علي آل محمد كما باركت علي ابراهيم انك حميد مجيد)
«پروردگارا ! بر محمد و آل محمد رحمت فرست چنانكه بر ابراهيم و آل ابراهيم رحمت فرستادي بدرستيكه تو ستوده شده بزرگواري، و بر محمد و آل محمد بركت ده چنانكه بر ابراهيم و آل ابراهيم بركت دادي، براستيكه تو ستوده شده بزرگواري».
همچنين در مجموع فتاوايش ( 28/491) مي فرمايد:
«و نيز محبت و موالات ورعايت حقوق اهل بيت رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم واجب است».
ابن تيميه در مجموع الفتاوايش (4/511) مي فرمايد:
«حسين رضي الله عنه خداوند متعال در چنين روز بزرگي ـ روز عاشورا- به ايشان افتخار شهادت بخشيد و بدينوسيله كساني كه ايشان را به شهادت رسانده يا همكاري كرده يا به آن راضي بوده اند را خوار و رسوا نمود، شهداي پيش از او برايش الگوي نيكي بودند، زيرا ايشان و برادرشان حسن سردار جوانان بهشت هستند و از آنجايي که در اوج عزت و پيروزي اسلام متولد و بزرگ شده بودند، و نتواستند به اندازه بقيه اهل بيت رسول الله در هجرت و جهاد و صبر بر تكاليف در راه خدا سهم بگيرند لذا خداوند آنان را به افتخار شهادت نائل گردانيد(تكميلا لكرامتهما) تا اينكه عزت و كرامتشان را بدينوسيله تكميل و درجاتشان را بلند كرده باشد.
با اين وجود، شهادت ايشان براي ما مسلمين مصيبت بزرگي بود،
امام ابن تيميه در منهاج السنه (4/52-53) مي فرمايد:
«جعفر صادق رضي الله عنه از بهترين علماء ودينداران بود»
عمرو بن ابو مقدام مي فرمايد:
«من هر گاه به چهره جعفر بن محمد نگاه مي كردم مي دانستم كه او از سلاله پيامبران است».
استاد علماء :
ايشان(ابن تيميه) در رساله خود در فضل اهل بيت و حقوق آنان (ص35) مي فرمايد:
«شيخ علماء الأمة، يعني امام صادق استاد علماي امت بود».
2- امام ابن كثير رحمه الله:
ابن كثير رحمه الله عليه در تفسيرش پس از آنكه تفسير درست آيه شوري را بيان مي كند و توضيح مي دهد كه منظور از «القربي» در آيه کريمه قبائل قريش هستند، و تفسير ابن عباس رضي الله عنه درباره آيه مذكور را نيز که در صحيح بخاري آمده به عنوان مؤيد اين ديدگاه نقل ميكند مي فرمايد:
«ما منكر وصيت و سفارش پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم درباره اهل بيت و امر به احسان و نيكو كاري نسبت به آنان و اكرام و احترامشان نيستيم، زيرا آنان از «ذريه طاهره» هستند، پاك ترين و شرافتمندترين خانداني كه بر روي زمين وجود دارد، شرافت در حسب، شرافت در نسب، شرافت در عزت و افتخار بويژه اينكه اگر آنان پيرو سنت صحيح نبوي باشند طوري كه اسلافشان مانند عباس و فرزندانش و علي و اهل بيت و ذريه اش رضي الله عنهم اجمعين بودند ».
آنگاه ابن كثير پس از آنكه دو أثر از ابوبكر صديق رضي الله عنه و يك اثر از عمر فاروق رضي الله عنه در بيان احترام اهل بيت و شان و منزلت رفيع آنان نقل مي كند مي فرمايد:
« اين حالت شيخين رضي الله عنهما است و بر هر فردي از افراد امت واجب است كه چنين باشد، به همين دليل است كه آنان(يعني ابوبكر صديق و عمر فاروق رضي الله عنهما) پس از انبياء و مرسلين از تمام مؤمنين افضل هستند، خداوند از آنان و از ساير اصحاب پيامبر راضي و خوشنود باد».
3-حافظ ابن حجر رحمه الله:
ابن حجر رحمه الله عليه در فتح الباري (3/11) در حديثي كه در سندش علي بن حسين (زين العابدين) از حسين ابن علي، از علي ابن ابي طالب رضي الله عنهم آمده است مي فرمايد:
(وهذا من أصح الأسانيد و من أشرف التراجم الواردة فيمن روي عن أبيه عن جده) «و اين صحيح ترين سند از شريف ترين خاندان درباره كسي آمده است كه از پدرش، و پدرش از جدش روايت كرده است».
4- شيخ محمد بن عبدالوهاب رحمه الله:
آنان شيخ محمد بن عبدالوهاب را متهم کردند که هيچ گونه حقي براي اهل بيت قائل نيست، وعبدالله پسرايشان درسال 1218 ه. ضمن نوشتن رساله اي اتهاماتي را که به پدرش نسبت داده بودند رد و جواب داد ( سبحانک هذا بهتان عظيم ) و هرکس چيزي را در اين زمينه از ما نقل نموده يا به مانسبت داده دروغي بيش نيست.
شيخ الاسلام محمد بن عبدالوهاب رحمه الله عليه شش پسر و يك دختر داشته كه اسم پسرانش عبدالله، علي، حسن، حسين، ابراهيم و عبدالعزيز و اسم دخترش فاطمه بوده است كه همه شان جز عبدالعزيز از اسمهاي اهل بيت است.
عبدالله و ابراهيم پسران خود حضرت صلى الله عليه و آله و سلم بوده. و بقيه علي و فاطمه وحسن و حسين اسمهاي داماد، دختر و دو نوه ايشان - صلى الله عليه و آله و سلم- است. انتخاب اين نامها از سوي شيخ الاسلام محمد بن عبدالوهاب براي فرزندانش دلالت بر محبت و احترام فوق العاده ايشان نسبت به اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم مي كند، و اين نامها تا امروز نيز در خاندانش ادامه دارد.
د) اهل بيت پيامبر صلي الله عليه وسلم در آثار علماي اهل سنت:
1- علي ابن ابي طالب رضي الله عنه:
ابن عبدالبر رحمه الله عليه در الاستيعاب (3/65)حاشيه الاصابه مي فرمايد:
«ابو احمد الزبيري و ديگران از مالك بن مغول از اُكَيل از شعبي نقل كرده اند كه فرمود:
علقمه به من گفت: آيا ميداني مثال علي ابن ابي طالب در اين امت چگونه است؟ گفتم چگونه است؟ فرمود:
مانند عيسي ابن مريم است كه گروهي ايشان را دوست داشتند اما آنقدر در دوستي اش افراط كردند كه بخاطر دوست داشتنش هلاك شدند، و گروهي با ايشان بغض ورزيدند و آنقدر در اين بغض ورزي تندروي كردند كه بخاطر بغضش هلاك شدند».
و همچنين مي فرمايد: (3/33)
« اجماع كرده اند كه (حضرت علي) به سوي هر دو قبله نماز خوانده و هجرت كرده، و در بدر و حديبيه و ساير غزوات شركت كرده و در بدر و اُحد و خندق و خيبر شديدا مورد ابتلاء و آزمايش قرار گرفته است، و اينكه در آن غزوات امتحان خوبي پس داده و مقام والايي كسب كرده، و پرچم رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم در بسياري جاها در دست ايشان بوده است، در غزوه بدر نيز با اينكه اندكي اختلاف نظر وجود دارد پرچم در دست ايشان بوده است و در غزوه اُحد هنگامي كه مصعب ابن عمير رضي الله عنه به شهادت رسيد و پرچم را به دست داشت رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم پرچم را بدست علي دادند».
همچنين مي فرمايد: (6/18)
«اهل سنت علي رضي الله عنه، را دوست داشته و با ايشان محبت و مودت دارند، وگواهي مي دهند كه ايشان از خلفاي راشدين و ائمه مهديين است».
و ابن حجر رحمه الله عليه در تقريب مي فرمايد:
«علي ابن طالب بن عبدالمطلب بن هاشم هاشمي حيدر أبو تراب و ابوالحسنين، پسر عمو و داماد پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم از سابقين اولين، بلكه عده اي ترجيح داده اند كه او اولين كسي بود كه مسلمان شد، پس او از عربها جلو است، و يكي از عشره مبشره است، در رمضان سال چهل به شهادت رسيد و آن روز كه به شهادت رسيد به اجماع اهل سنت از ميان همه كساني كه در روي زمين زنده بودند بهتر بود، و بنا بر قول راجح شصت و سه سال داشت».
2- فاطمه زهراء رضي الله عنها دختر رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم:
- أبو نعيم اصفهاني در حلية الاولياء (2/39) مي فرمايد:
«و از ديگر زنان عبادت گزار و پاكدامن و پرهيزگار تاريخ حضرت فاطمه رضي الله عنها است، سيده بتول، جگر گوشه رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم, كسي كه بيش از همه به رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم مشابهت داشت، ايشان فاطمه را بيش از ساير فرزندانشان دوست مي داشتند، او در قلبشان جاي داشت از ميان اهل بيت، فاطمه اولين کسي بود كه پس از وفاتشان به ايشان ملحق شد، فاطمه از دنيا ونعمتهايش رويگردان بود، و عيوب و آفات پيچيده دنيا را خوب مي شناخت».
- امام ذهبي رحمه الله عليه در سير (2/118-119) مي فرمايد:
«او در زمان خودش سردار زنان جهان بود، جگر گوشه پيامبر (الحجة المصطفوية) (أم أبيها) دختر سردار مخلوقات رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم ابو القاسم محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف قريشي هاشمي و ام الحسنين)
و مي فرمايد:
«پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به شدت او را دوست مي داشتند و اكرام مي كردند و با او راز دل مي نمودند، و فضائل او بسيار است. او زن صابر و ديندار و خيرخواه و پاكدامن و قانع و شكر گذاري بود».
*ابن كثير رحمه الله عليه در البداية والنهاية (9/485) مي فرمايد:
كنيه او (أم أبيها) يعني «مادر پدرش!» بود و مي فرمايد: «بنابر قول مشهور كوچكترين دختر پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم بود، هنگام وفات حضرت صلى الله عليه و آله و سلم جز او فرزند ديگري زنده نبود, لذا پاداش بزرگي برد, چون به خاطر وفات حضرتش صلى الله عليه و آله و سلم صدمه شديدي تحمل كرد».
3- حسن ابن علي رضي الله عنه:
- امام ذهبي در سير (3/245-242) در باره ايشان مي فرمايد:
« امام سيد ريحان (گل خوشبو) و نوه رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم و سردار جوانان بهشت ابو محمد قريشي هاشمي مدني شهيد».
همچنين مي فرمايد: ( 3/253)
«اين امام سيد و خوش سيما، عاقل و پاكدامن، سخاوتمند و دوست داشتني، خير خواه و ديندار، و پرهيزگار و باحيا و بزرگوار بود»
احترام ابوبکر و عمر به حسن:
- ابن كثير در البداية والنهاية (11/192-193) در باره ايشان مي فرمايد:
«ابوبكر صديق همواره نسبت به ايشان اجلال واحترام قائل مي شد و ايشان را اكرام مي كرد و با كلماتي همچون جانم فدايت باد و پدر ومادرم فدايت باد از ايشان پذيرايي مي كرد. عمر فاروق نيز با او چنين بود».
در ادامه مي فرمايد:
«همچنين حضرت عثمان بن عفان نيز حسن و حسين را اكرام مي نمود و دوستشان مي داشت, هنگامي كه عثمان ذي النوربن در محاصره بود حسن ابن علي نزد ايشان بود و در حالي كه شمشيرش را حمايل كرده بود از حضرت عثمان دفاع مي نمود، حضرت عثمان در باره سلامتي حضرت حسن اظهار نگراني كرد و ايشان را قسم داد كه به خانه شان برگردد زيرا مي ترسيد كه مبادا به گل خشبوي رسول الله گزندي برسد و در ضمن مي خواست دل علي را شاد كند».
4- حسين بن علي رضي الله عنه سبط رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم:
- ابن عبدالبر رحمه الله عليه در الاستيعاب (1/377حاشيه الاصابه) مي فرمايد:
«حسين فاضل و ديندار بود، خيلي روزه مي گرفت و نماز مي خواند و حج مي کرد».
- امام ذهبي رحمه الله عليه در باره ايشان در ( سير 3/280) مي فرمايد:
«امام, سيد كامل, نوه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و ريحانه و محبوب ايشان أبو عبدالله حسين بن أميرالمومنين أبوالحسن علي إبن أبي طالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف بن قصي قريش هاشمي».
5- اُم المؤمنين خديجه بنت خويلد رضي الله عنها:
- امام ذهبي در سير (2/109-110) مي فرمايد:
«او ام المؤمنين و سردار زنان جهان در زمان خودش بود، مادر فرزندان رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم ( به جز ابراهيم) و اولين كسي كه قبل از همه به حضرتش ايمان آورد و تصديق نمود و به ايشان دلداري و تسلي داد. فضائل ايشان فراوان است، ايشان يكي از زناني است كه كامل شده است، زن عاقل، با شخصيت، ديندار، پاكدامن و معززي بود، و(طبق روايات) از اهل بهشت بود، رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم از ايشان ستايش مي نمود و او را بر تمام امهات المؤمنين ترجيح مي داد و به شدت احترام مي نمود. از افتخاراتش اين بود كه رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم قبل از او با همسر ديگري ازدواج نكرده بود. چند فرزند آورد و تا او زنده بود پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم نه ازدواج كردند و نه كنيزي به خانه آوردند. وفات او بر پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم خيلي تاثير كرد چون بهترين ياور ايشان بود.خداوند به پيامبرش صلى الله عليه و آله و سلم دستور داده بود كه به او مژده قصري در بهشت دهد، قصري كه از ني ساخته شده که نه در آن شور و غوغايي است و نه خستگي و كسالتي».
- ابن قيم رحمه الله عليه در جلاء الافهام (ص349) مي فرمايد:
«از خصائص ام المؤمنين خديجه اين بود كه خداوند بوسيله جبريل عليه السلام برايش سلام فرستاده است».
آنگاه ابن قيم مي فرمايد:
« اين افتخار را جز ايشان هيچ كس ندارد».
(البته اين ثابت است كه جبريل عليه السلام بوسيله رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم براي ام المؤمنين عائشه صديقه سلام فرستاد.مترجم).
مقايسه اي بين دو مادر مؤمنان:
ابن قيم همچنين مي فرمايد:
«از ديگر خصائص ام المؤمنين خديجه اين است كه بهترين و افضل ترين زن در اين امت است, و در اينكه آيا ايشان افضل است يا ام المؤمنين عايشه رضي الله عنها سه قول است. قول سوم توقف است, وقتي از استادمان ابن تيميه رحمه الله عليه در اين باره پرسيدم؟ فرمود: هر كدام آنان خصوصياتي دارد، خديجه در اول اسلام تأثير داشت، رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم را تسلي و دلداري مي داد و آرامش مي بخشيد و با دست باز مالش را در خدمت ايشان خرج مي كرد، خلاصه ايشان آغاز اسلام را درك نمود و در راه خدا و رسولش صلى الله عليه و آله و سلم آزار و اذيت زيادي تحمل كرد، و زماني پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم را نصرت و ياري فرمود كه ايشان به كمك و نصرت نياز شديدي داشتند، ايشان آنقدر مال خرج كرد و حضرتش صلى الله عليه و آله و سلم را ياري نمود كه هيچكس ديگري چنين نكرد، و لي تأثير عايشه رضي الله عنها در آخر اسلام بود، ايشان بقدري علم و دانش و تفقه در دين داشت و به امت تبليغ نمود و فرزندانش را نفع رساند و علم آموخت كه كس ديگري چنين افتخاري نداشت. اين معني كلام شيخ بود».
6- جعفر بن ابي طالب رضي الله عنه پسر عموي پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم:
- در صحيح بخاري (3708) با روايت ابو هريره رضي الله عنه آمده است كه فرمود:
(وكان أخير الناس للمساكين جعفر ابن ابي طالب كان ينقلب بنا فيطعمنا ماكان في بيته حتي إن كان ليخرج الينا العكة التي ليس فيها شئ فيشقها فنلعق ما فيها)
«جعفر ابن ابي طالب براي مساكين بهترين مردم بود هميشه ما را با خود به خانه اش مي برد حتي گاهي كه چيز ديگري نبود مشك خالي شده را پاره مي كرد بين ما تقسيم مي كرد تا اينكه اگر چيزي داشت بليسيم».
- حافظ ابن حجر در شرحش بر بخاري (فتح الباري7/76) مي فرمايد:
«مطلقي كه از عكرمه آمده نيز بر اين مقيد حمل مي شود.
عكرمه از ابو هريره رضي الله عنه نقل مي كند كه فرمود:
(ما احتذي النعال و لا ركب المطايا بعد رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم أفضل من جعفر بن ابي طالب) روايت از ترمذي و حاكم با اسناد صحيح است.
«بعد از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم كسي كفش نپوشيده و بر سواري سوار نشده كه از جعفر ابن ابي طالب بهتر باشد».
- امام ذهبي در باره ايشان در سير (1/206) مي فرمايد:
«ايشان سيد، شهيد بزرگوار، تاج مجاهدين أبو عبدالله پسر عموي رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم عبد مناف بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف بن قصي هاشمي، برادر علي بن ابي طالب است كه ده سال از علي بزرگتر بود.
هر دو مرتبه هجرت كرده و از حبشه به مدينه هجرت كرده و خود را در غزوه خيبر به مسلمانان رساند اما هنگامي رسيد كه آنها خيبر را فتح كرده بودند، چند ماه در مدينه ماند، سپس رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم ايشان را به فرماندهي لشكري بر گزيد كه عازم مؤته در منطقه كرك بودند و در آن غزوه به شهادت رسيد، هنگام مسلمان شدنش رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم بسيار خوشحال شدند، و طبعاً هنگام شهادتش بسيار غمگين گرديدند».
- در تقريب ابن حجر آمده است كه فرمود:
«ايشان جعفر ابن ابي طالب هاشمي ابو المساكين، ذوالجناحين صحابي جليل القدر، پسر عموي رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم است كه در سال هشتم هجرت در غزوه مؤته بشهادت رسيد، ذكرش در صحيحين آمده است، اما روايتي از ايشان در اين دو كتاب نقل نشده است».
7- عبدالله پسر جعفر رضي الله عنه پسر عموي رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم:
- در صحيح مسلم ( 2428) از عبدالله بن جعفر روايت است كه فرمود:
(كان رسول الله صلى الله عليه و سلم إذا قدم من سفر تٌلقي بصبيان أهل بيته، قال: و إنه قدم من سفر فسبقٌ بي إليه، فحملني بين يديه، ثم جيء بأحد ابني فاطمة فأردفه خلفه، قال فأٌدخلنا المدينة ثلاثة علي دابة).
يعني «رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم هرگاه از سفر باز مي گشتند با كودكان اهل بيت شان ملاقات مي كردند، باري ايشان از سفر بازگشتند من هم به پيشوازشان برده شدم، حضرت مرا جلوشان سوار كردند، سپس يکي از پسران فاطمه – حسن يا حسين- آورده شد او را پشت سرشان سوار كردند مي گويد: آنگاه سه تايي مان در حالي كه بر يك اسب سوار بوديم وارد مدينه شديم».
- امام ذهبي رحمة الله عليه در سير (3/456) در باره ايشان ميفرمايد:
«او شخصيت بزرگوار، مكرم وسخاوتمندي بودكه صلاحيت امامت و رهبري داشت(البته نه به مفهوم شيعي آن)».
- در الرياض المستطابه عامري ( ص 205) آمده است كه:
«نماز جنازه اش را ابان ابن عثمان ابن عفان خواند كه در آن زمان استاندار مدينه بود، ابان در حالي تابوتش را حمل مي كرد كه اشك از چشمانش سرازير بود و مي فرمود: «به خدا سوگند خير مطلق بودي كه بدي در تو نبود، و شريف و فاضل و نيكو كار بودي».
8-محمد بن علي ابن ابي طالب رحمه الله عليه،مشهور به محمد بن حنفيه:
- ابن حبان در ثقات تابعين(5/347) مي فرمايد:
(كان من أفاضل أهل بيته) «از فاضل ترين افراد اهل بيت حضرت بود».
راوي معتمد:
- در بيوگرافي ايشان در تهذيب الكمال مزي آمده است:
«احمد بن عبدالله العجلي فرمود: تابعي ثقة، تابعي معتمدي است، مرد نيكوي بود، ابراهيم بن عبدالله ابن الجنيد مي فرمايد: كسي را نمي شناسيم كه احاديث علي را از پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم بيشتر و صحيح تر از محمد بن حنفيه روايت كرده باشد».
عالمي پرهيزگار:
و در سير امام ذهبي (4/115) از اسرائيل از عبد الاعلي (بن عامر) نقل شده است كه:
«محمد بن علي كنيه اش ابو القاسم بود، مرد بسيار پرهيزگاري بود و علم بسيار داشت».
همچنين مي فرمايد: (4/110)
«سيد و امام، كه كنيه اش أبو القاسم و أبو عبدالله بود».
9- امام زين العابدين رحمه الله:
- ابن سعد گفته زين العابدين مردي وارع- عالم- امين- موثق- بلند مرتبه و کثير الحديث بوده.
- زهري گويد هيچ قريشي اي را فاضل تر از علي بن الحسين نديده ام.
- يحيي بن سعيد مي گويد زين العابدين بزرگوارترين شخصيت هاشمي بوده که من ديده ام .
- ذهبي گفته زين العابدين جايگاه والايي دارد، و به خاطر شرافت و کرامت و درايت و عقلش و سيادت و علمش امامت عظماي مسلمانان را لايق بوده وهرگاه هشام بن عبدالملک به هنگام حج مي خواست حجر الاسود را زيارت کند ازدحام مردم کار را بر وي دشوار مي کرد، وهرگاه علي بن الحسين مي آمد مردم به خاطر احترام ايشان ازکنار حجرالاسود دور مي شدند وکار بجائي رسيد که هشام را عصباني نمود وگفت اين کيست من او را نمي شناسم فرزدق که به جانب وي ايستاده بود اين چند بيت شعر را سرود
اوکسي است که صحرا وبيابان گامهايش رامي شناسند....... و براي اين بيت و زائر و غير زائر آشنا است.
او فرزند بهترين خلق خدا است عالم- باتقوا- پاک و پاکيزه است
و هرکس که او راببيند گويد مکارم اخلاق بسوي آنان منتهي مي شود
او فرزند فاطمه است اگر وي را نمي شناسيد و جز با تبسم سخن نمي گويد و سلسله مبارک انبياء در پدر بزرگ او خاتمه يافته است.
- ابن تيميه در منهاج السنه (4/48 ) مي فرمايد:
«و اما علي بن حسين از نظر علم و دينداري از بهترين بزرگان تابعين بود».
- زهري مي فرمايد:
«علي بن حسين از بهترين و عابدترين اهل بيتش بود. و در نزد مروان بن حكم و عبدالملك بن مروان از همه شان محبوتر بود».
- امام ذهبي در سير (4/386) مي فرمايد:
(السيد الإمام زين العابدين الهاشمي العلوي المدني)
- ابن حجر در تقريب مي فرمايد:
«ثقة ثبت عابد فقيه فاضل مشهور»
10- امام باقر رحمه الله:
- امام ذهبي گويد بخاطر تبحرش در علم او را باقر لقب داده اند و کنيه اش ابو جعفر داراي شأن والا .امام مجتهد قارئ قرآن مجيد و باتوجه به صفات کمالي که دارد او را دوست مي داريم .
- ابن کثير گويد امام باقر از علماء اعلام .اين امت به حساب مي آيد وداراي سيادت وکرامت است.
11ـ جعفر بن محمد بن علي بن حسين بن علي بن ابي طالب رحمه الله عليه (امام صادق):
- ابو حاتم رازي گويد از امثال امام جعفر در باره شخصيتش سوال نمي شود.
بزرگواري صادق:
و امام ذهبي در سير (6/255) مي فرمايد: گفته امام جعفرصادق شيخ بني هاشم ابو عبدالله قريشي الهاشمي العلوي النبوي المدني و از بزرگان علماء مي باشد .
همچنين از ايشان و پدرشان مي فرمايد:
(وكانا من أجلة علماء المدينة) «آنها از بزرگان علماي مدينه بودند»
فقيه مدينه:
و در تذكرة الحفاظ(1/150) مي فرمايد:
«امام شافعي و يحيي بن معين او را توثيق كرده اند، و از امام ابو حنيفه روايت است كه فرمود: از جعفر بن محمد فقيه تر نديدم، و ابو حاتم مي فرمايد: ثقه است, و درباره امثال او نبايد سوال شود».
12- موسي بن جعفرملقب به کاظم:
- شيخ الاسلام ابن تيميه گويد امام کاظم مشهور به عبادت و تقوا است.
- ابو حاتم رازي وي را موثق، راستگو ويکي از ائمه مسلمين خوانده.
- ابن کثيرگفته امام کاظم کثيرالعبادت و داراي مروت وشخصيت بود.
13- علي بن موسي ملقب به الرضا:
- ابن حبان گويد وي ازسادات و عقلاء اهل بيت و محترمترين و داناترين بني هاشم است.
- علامه ذهبي گفته علي بن موسي داراي جايگاه رفيع و برازنده خلافت بود.
14- محمد بن علي بن موسي ملقب به جواد:
ابن تيميه گويد وي از اعيان بني هاشم و معروف به سخاوت و بزرگ منشي و لذا ملقب به جواد شده است.
وآنچه را که جاهلان به اعتقادات اهل سنت، درباره اهل سنت گفته اند که اهل سنت نسبت به حقوق آل بيت بي اعتنائي مي کنند با توجه به منقولات بالا باطل و فاقد هر گونه اعتباري مي باشد.
15- عباس ابن عبدالمطلب رضي الله عنه عموي رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم:
- امام ذهبي در سير اعلام النبلاء (2/79-80) مي فرمايد:
«او در ميان مردان، قد بلند و چهره زيبا و درخشان و صداي رسايي داشت به شدت برد بار بود و ....الخ ».
- زبير بن بكار مي فرمايد:
«عباس نسبت به بني هاشم بسيار مهربان بود، نادارشان را لباس مي پوشاند و غذا مي داد، و جاهلشان را كنترل مي كرد، به همسايه آزار نمي رساند، به سخاوت مال خرج مي نمود و به مصيبت زدگان رسيدگي مي کرد».
16- حمزه ابن عبدالمطلب رضي الله عنه:
- ابن عبدالبر در الاستيعاب (1/270 چاپي که در حاشيه الإصابة چاپ شده) مي فرمايد:
«حمزه ابن عبدالمطلب بن هاشم عموي پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم بود، به او «أسدالله و أسد رسوله» يعني «شير خدا و رسولش» گفته مي شد، كنيه اش أبو عماره و گاهي أبو يعلي بود.
- امام ذهبي درباره حمزه رضي الله عنه مي فرمايد:
«امام قهرمان، شير خدا، أبو عماره و ابو يعلي قريشي هاشمي مكي مدني بدري شهيد، عموي رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم و برادر رضاعي ايشان است». (سير1/172)
از نشانهاي محبت و صميميت بين اهل سنت و اهل بيت نامگذاري فرزندان خود به نام يکديگر و وجود مصاهرات و خويشاوندي درميان طرفين است:
- مصاهرات(خويشاوندي از طريق ازدواج):
اول آنان رسول الله صلي الله عليه وسلم است که با عايشه دختر ابوبکرصديق (رض) و از قبيله بني تيم ازدواج مي کند.
ازدواج با حفصه دخترعمربن الخطاب(رض) از قبيله بني عدي.
ازدواج با ام حبيبه دخترابوسفيان از قبيله بني اميه.
تزويج نمودن رقيه ازعثمان بن عفان(رض) { ازقبيله بني اميه} و بعد از وفات رقيه دختر ديگرش ام کلثوم.
ازدواج زينب دخترش با عاص بن الربيع از قبيله بني عبد شمس بن عبد مناف.
ازدواج ام کلثوم دختر علي بن ابي طالب با عمربن الخطاب الکافي 5 /346.
ازدواج علي بن ابي طالب با بيوه ابو بکر صديق اسماء بنت عميس. [ سير اعلام النبلاء]
ازدواج علي بن ابي طالب با امامه بنت العاص بن الربيع بعد از وفات خاله اش فاطمه.
محمد بن علي بن الحسين{الباقر} ام فروه دختر قاسم بن محمد بن ابوبکرصديق را به ازدواج خود درآورد.
و از همين جهت بود امام جعفرصادق مي گفت ابو بکر صديق از دو طرف باعث تولد من بوده{سيراعلام النبلاء6/255}.
يکي مادرش ام فروه بنت قاسم بن محمدبن ابوبکر. دو مادربزرگش اسماء بنت عبدالرحمن بن ابوبکر .
ازدواج ابان بن عثمان با ام کلثوم دخترعبدالله بن جعفربن ابي طالب[ الشيعة واهل البيت 141 ].
ازدواج مصعب بن زبيربن العوام با سکينه دخترحسين بن ابي طالب[طبقات ابن سعد 5/183 ].
- نامگذاري فرزندانشان:
علي بن ابي طالب فرزنداني به نامهاي ابوبکر، عمر، عثمان داشته است [کشف الغمه في معرفة الائمه2/67]
حسن بن علي پسري بنام ابوبکرداشته [کشف الغمه2/198]
علي بن حسن هم پسري بنام عمرداشته [ کشف الغمه2/302]
ازميان فرزندان موسي بن جعفرپسري بنام عمر و دختري بنام عايشه وجود داشته است[کشف الغمه3/29]
در پايان:
شريف ترين نسب, نسب پيامبرمان حضرت محمد صلى الله عليه و آله و سلم است، و بدون شك بسيار جاي افتخار است كه كسي حقيقتاً به ايشان و اهل بيت شان منسوب باشد, در ميان عرب و عجم زيادند كساني كه خود را به اهل بيت نسبت مي دهند. اگر كسي مؤمن باشد و از اهل بيت، براستي كه خداوند دو افتخار نصيبش كرده, افتخار ايمان و افتخار نسب شريف.
اما اگر كسي خود را به اين نسب شريف منسوب كند و از اهل آن نباشد مرتكب كار حرامي شده است و ادعاي چيزي را كرده است كه از داشتن آن محروم است.
داخل نمي شوند.
تا اينجا اين رساله كوتاه در فضايل اهل بيت و مكانت و منزلت والاي آنان از ديدگاه اهل سنت و جماعت بپايان رسيد، از خداوند در آنچه خوشنودي اوست توفيق مي طلبم، و اينكه دانش در دين و ثبات و استقامت بر حق عنايت فرمايد، براستي كه او شنواي اجابت كننده است.
خدا را سپاس كه محبت صحابه و اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم را به ما عنايت فرمود و از خداوند مي خواهيم كه اين نعمت را بر ما دائم و قائم بدارد و قلبمان را از هر گونه كينه و حسد و زبانمان را از تلفظ هر آنچه كه شايسته مقام و منزلت والاي آنان نيست پاك و محفوظ بدارد.
((رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الذِينَ سَبَقُونَا بِالأِيمَانِ وَلا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلّاً لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَؤُوفٌ رَحِيمٌ ))
حشر:10
« پرودگارا! ما را و آن برادرانمان را كه در ايمان آوردن از ما پيشي گرفتند. بيامرز، و در دلهاي ما هيچ كينه اي در حق كساني كه ايمان آورده اند، قرار مده. پروردگارا! تويي كه بخشنده مهرباني».
بر خلاف بعضي مدعيان محبت اهل بيت كه در باره بعضي اهل بيت غلو مي كنند و در باره بقيه اهل بيت و تقريبا تمام صحابه رضي الله عنهم اجمعين جفا و بي مهري نشان مي دهند و بخصوص به بزرگان صحابه اهانت مي کنند.
در اين مقاله كلام و اقوال بزرگان صحابه و تابعين و برخي از علماي اهل سنت را در خصوص فضيلت اهل بيت رضوان الله تعالي عليهم اجمعين مي آوريم تا مويد اعتقاد اهل سنت در دوستي با اهل بيت باشد.البته ما در اين مقاله به طور خيلي خلاصه اقوال آن بزرگان را در خصوص اهل بيت ذكر مي كنيم تا مطول نشود و شما خواننده عزيز مي توانيد به آثار علماي اهل سنت مراجعه نماييد كه همواره بابي را در كتابهايشان با عنوان"محبت اهل بيت و فضايلشان" خواهيد يافت.
الف)ستايش اصحاب پيامبر صلي الله عليه وسلم در مورد اهل بيت :
1-ابوبكر صديق رضي الله عنه:
- امام بخاري رحمه الله عليه در صحيحش (3712)مي فرمايد:
أبو بكر رضي الله عنه فرمود:
(والذي نفسي بيده لقرابة رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم أحب إليّ أن أصل من قرابتي)
«قسم به ذاتي كه جانم در دست اوست خويشاوندي رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم در نزد من قطعاً نسبت يه خويشاوندي خودم محبوبتر است كه با آنان مراودت داشته باشم».
- همچنين امام بخاري رحمة الله عليه در صحيحش (3713) از ابن عمر و ايشان از ابوبكر رضي الله عنه روايت مي كند كه فرمود:
(أرقبوا محمدا صلى الله عليه و آله و سلم في أهل بيته)
« محمد صلى الله عليه و آله و سلم را در معامله تان با اهل بيت ايشان همواره در نظر داشته باشيد».
حافظ ابن حجر رحمه الله عليه در شرح اين حديث مي فرمايد:
( ابوبكر صديق، مردم را مخاطب مي كند و به آنان در اين باره سفارش مي كند، مراقبت از چيزي يعني حفاظت از آن، و مي فرمايد:
(احفظوه فيهم فلا تؤذوهم و لا تسيئوا إليهم) «از آنان حفاظت كنيد، پس به آنان آزار و اذيت نرسانيد و به آنان بدي نكنيد».
- همچنين در صحيح بخاري (3542) از عقبة بن حارث رضي الله عنه روايت است كه فرمود:
« أبوبكر رضي الله عنه نماز عصر را خواند و سپس از مسجد بيرون آمد و براه افتاد حسن را ديد كه با بچه ها بازي مي كند او را برداشت و بردوش گرفت و فرمود:
(بأبي شبيه بالنبي لا شبيه بعلي) «پدرم فدايت باد، تو كه به پيامبر شبيه هستي نه به علي». (وعلي يضحك) و علي (رضي الله عنه) مي خنديد».
حافظ ابن حجر در شرح اين فرموده صديق رضي الله عنه (بأبي) مي فرمايد:
«در اينجا طبق دستور زبان عربي كلمه اي مخذوف است، جمله اش اين مي شود ( أفديه بأبي) پدرم فدايش باد همچنين مي فرمايد: اين حديث فضيلت ابوبكر صديق رضي الله عنه را مي رساند و اينكه ايشان چقدر با اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم محبت داشتند».
2- عمر ابن الخطاب رضي الله عنه:
عدالت فاروقي و حب أهل بيت:
در كتاب اقتضاء الصراط المستقيم في مخالفة اصحاب الجحيم (1/453) از شيخ الاسلام رحمه الله عليه آمده است كه:
«عمر رضي الله عنه را ببينيد وقتي كه ديوان را تأسيس نمود، مردم گفتند كه امير المؤمنين! از خود شروع مي كنيد؟ فرمود: خير، عمر را در جايگاهي قرار دهيد كه خداوند قرار داده است، بنابراين از اهل بيت رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم و سپس كساني كه به ايشان نزديكتر است شروع كرد تا اينكه نوبت خودشان در بني عدي آمد، و بني عدي از بيشتر خاندانهاي قريش عقب ترند»..
احترام فوق العاده عمر و عثمان به اهل بيت:
در سير اعلام النبلاء امام ذهبي و تهذيب التهذيب ابن حجر در بيوگرافي حضرت عباس آمده است كه:
وقتي ايشان از كنار حضرت عمر يا عثمان مي گذشت و آنها سوار مي بودند، از اسب پياده مي شدند تا اينكه حضرت عباس عبور كند. اين كار را به خاطر اجلال و احترام عموي پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم مي كردند.
3- زيد بن ارقم رضي الله عنه:
شعبي گويد زيد بن ارقم بر جنازه مادرش نماز خواند سپس قاطري را نزديک کردند تا وي بر آن سوار شود عبدالله بن عباس آمد وافسار قاطر را به دست گرفت تا زيد برآن سوار شود ولي زيد قبول نکرد وگفت اي پسر عموي رسول الله صلي الله عليه وسلم اين کار را نکنيد عبدالله گفت ما اين جوري به علماء خود احترام مي گذاريم . زيد هم ازمرکبش پائين آمد و دستان عبدالله بن عباس را بوسيد وگفت ما هم اين جوري به آل بيت رسول الله صلي الله عليه وسلم احترام مي گذاريم.
4- شريک بن عبدا لله رضي الله عنه:
از شريک بن عبدا لله روايت کرده اند که گويد اگر ابو بکر وعمر وعلي ( رضي الله عنهم) پيش من آيند و هر کدام از آنها حاجتي داشته باشند هرچند ابوبکر وعمر افضل ترند اما من حاجت علي را مقدم مي دارم زيرا وي از نظرخويشاوندي به رسول الله صلي الله عليه وسلم نزديکتراست.
5- ابوهريره (رضي الله عنه):
مساور السعدي گويد روزيکه حسن بن علي فوت کرد ابوهريره (رضي الله عنه) را ديدم که بر سر قبرايشان گريه مي کرد و با صداي بلند مي گفت اي مردم امروز محبوب رسول الله صلي الله عليه وسلم از ميان ما رفته پس گريه کنيد
6- ستايش عايشه از فاطمه رضي الله عنهما:
از أم المؤمنين عائشه رضي الله عنها روايت است كه فرمود:
(ما رأيت أحدا أشبه سمتا و دلا و هدياً برسول الله صلى الله عليه و آله و سلم في قيامها و قعودها من فاطمة بنت رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم)
روايت از أبو داود (5217) وترمذي (3872) و اسنادش حسن است.
«كسي را نديدم كه در سيما و رفتار و كردار و نشست و برخاستش از دخترشان فاطمه به رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم شبيه تر باشد».
ب)ستايش تابعين رحمهم الله در مورد اهل بيت:
1-حسن بصري رحمه الله:
حسن بصري(رحمه الله) مي گويد عثمان بن عفان (رضي الله عنه) مظلومانه کشته شد و مردم پس از وي به سوي بهترين خودشان يعني علي بن ابي طالب(رضي الله عنه) رفتند و با او بيعت نمودند.
نيز همين را فرموده است».
ابن عبدالبر رحمه الله عليه در الاستيعاب ( 3 /47 ) حاشيه الاصابه مي فرمايد:
از حسن ابن ابي الحسن بصري در باره علي ابن ابي طالب رضي الله عنه پرسيده شد, فرمود:
«علي تيري از تيرهاي خدا بر دشمنان خدا بود كه به هدف مي خورد، علي رباني اين امت و صاحب فضيلت و صاحب سبقت و صاحب قرابت با رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم است. علي كسي نبود كه جايي كه حكم خدا باشد او را خواب ببرد, يا در دين خدا ملامتي بپذيرد يا مال خدا را بدزدد. او دشوارترين اوامر قرآن را بكار بست. كه سر انجام به بهشت برين رستگار شد، اين است علي ابن ابي طالب پسرعموي پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم».
2- ديدگاه عمر بن عبدالعزيزرحمه الله:
در طبقات ابن سعد (5/333) و (5/387-388) با سند متصل خودش تا فاطمه(صغري)- دختر گرامي حضرت حسين- رضي الله عنها نقل مي كند:
عمر بن عبدالعزيز رحمه الله عليه به فاطمه صغري فرمود:
«اي دختر علي!(چون جدش علي است) به خدا سوگند در تمام روي زمين در نزد من خانواده اي محبوتر از خانواده شما نيست، شما از خانواده خود من نيز در نزد من محبوبتر هستيد».
3-امام مالك رحمه الله:
امام مالک بن انس امام دارالهجره، وقتي که ابو جعفر منصور او را اذيت و به زندان انداخت به وي گفته شد چرا ازمنصور دعاء شرنمي کنيد امام مالک فرمود از اينکه روز قيامت کسي از خويشاوندان پيغمبر صلي الله عليه وسلم را بياورند و ويرا تعذيب کنند شرم دارم پس چنين کاري را به سبب قرابت ابو جعفر منصور با رسول الله نمي کنم.
4- امام احمد بن حنبل(رحمه الله):
امام احمد بن حنبل(رحمه الله) گفته هرکس بعد از{ ابوبکر وعمر وعثمان} به علي بن ابي طالب اقتداء نکند از الاغ اهلي گمراهتر است
ج)ستايش علماي بزرگوار اهل سنت در مورد اهل بيت رضوان الله عليهم اجمعين:
1- شيخ الاسلام ابن تيميه رحمه الله:
ابن تيميه رحمه الله عليه در عقيده و اسطيه مي فرمايد:
«أهل سنت و جماعت اهل بيت رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم را دوست مي دارند و با آنها محبت دارند، و وصيت رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم را كه در غدير خم درباره آنان فرمود بجاي مي آورند.
حضرت در آنجا فرمودند:(أذكركم الله في أهل بيتي) و همچنين درباره عمويشان عباس(هنگامي كه شكايت نمود كه بعضي قريشيها با بني هاشم سختي مي كنند) فرمودند:
(والذي نفسي بيده لا يؤمنون حتي يحبوكم لله و لقرابتي) «قسم به خدا كه مؤمن نيستند تا زماني كه شما را بخاطر خدا و به خاطر قرابت من دوست بدارند».
همچنين در الوصية الكبري و در مجموع الفتاوي نقل شده (3/407-408) مي فرمايد:
«همچنين اهل بيت رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم حقوقي دارند كه رعايت آن واجب است، زيرا خداوند در خمس و فئ براي آنان حق قائل شده و به ما امر فرموده كه هر گاه به رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم درود و سلام مي فرستيم بر آنان نيز درود بفرستيم چنانكه رسول گرامي صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند: بگوئيد:
(اللهم صل علي محمد و علي آل محمد كما صلىت علي ابراهيم انك حميد مجيد اللهم بارك علي محمد و علي آل محمد كما باركت علي ابراهيم انك حميد مجيد)
«پروردگارا ! بر محمد و آل محمد رحمت فرست چنانكه بر ابراهيم و آل ابراهيم رحمت فرستادي بدرستيكه تو ستوده شده بزرگواري، و بر محمد و آل محمد بركت ده چنانكه بر ابراهيم و آل ابراهيم بركت دادي، براستيكه تو ستوده شده بزرگواري».
همچنين در مجموع فتاوايش ( 28/491) مي فرمايد:
«و نيز محبت و موالات ورعايت حقوق اهل بيت رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم واجب است».
ابن تيميه در مجموع الفتاوايش (4/511) مي فرمايد:
«حسين رضي الله عنه خداوند متعال در چنين روز بزرگي ـ روز عاشورا- به ايشان افتخار شهادت بخشيد و بدينوسيله كساني كه ايشان را به شهادت رسانده يا همكاري كرده يا به آن راضي بوده اند را خوار و رسوا نمود، شهداي پيش از او برايش الگوي نيكي بودند، زيرا ايشان و برادرشان حسن سردار جوانان بهشت هستند و از آنجايي که در اوج عزت و پيروزي اسلام متولد و بزرگ شده بودند، و نتواستند به اندازه بقيه اهل بيت رسول الله در هجرت و جهاد و صبر بر تكاليف در راه خدا سهم بگيرند لذا خداوند آنان را به افتخار شهادت نائل گردانيد(تكميلا لكرامتهما) تا اينكه عزت و كرامتشان را بدينوسيله تكميل و درجاتشان را بلند كرده باشد.
با اين وجود، شهادت ايشان براي ما مسلمين مصيبت بزرگي بود،
امام ابن تيميه در منهاج السنه (4/52-53) مي فرمايد:
«جعفر صادق رضي الله عنه از بهترين علماء ودينداران بود»
عمرو بن ابو مقدام مي فرمايد:
«من هر گاه به چهره جعفر بن محمد نگاه مي كردم مي دانستم كه او از سلاله پيامبران است».
استاد علماء :
ايشان(ابن تيميه) در رساله خود در فضل اهل بيت و حقوق آنان (ص35) مي فرمايد:
«شيخ علماء الأمة، يعني امام صادق استاد علماي امت بود».
2- امام ابن كثير رحمه الله:
ابن كثير رحمه الله عليه در تفسيرش پس از آنكه تفسير درست آيه شوري را بيان مي كند و توضيح مي دهد كه منظور از «القربي» در آيه کريمه قبائل قريش هستند، و تفسير ابن عباس رضي الله عنه درباره آيه مذكور را نيز که در صحيح بخاري آمده به عنوان مؤيد اين ديدگاه نقل ميكند مي فرمايد:
«ما منكر وصيت و سفارش پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم درباره اهل بيت و امر به احسان و نيكو كاري نسبت به آنان و اكرام و احترامشان نيستيم، زيرا آنان از «ذريه طاهره» هستند، پاك ترين و شرافتمندترين خانداني كه بر روي زمين وجود دارد، شرافت در حسب، شرافت در نسب، شرافت در عزت و افتخار بويژه اينكه اگر آنان پيرو سنت صحيح نبوي باشند طوري كه اسلافشان مانند عباس و فرزندانش و علي و اهل بيت و ذريه اش رضي الله عنهم اجمعين بودند ».
آنگاه ابن كثير پس از آنكه دو أثر از ابوبكر صديق رضي الله عنه و يك اثر از عمر فاروق رضي الله عنه در بيان احترام اهل بيت و شان و منزلت رفيع آنان نقل مي كند مي فرمايد:
« اين حالت شيخين رضي الله عنهما است و بر هر فردي از افراد امت واجب است كه چنين باشد، به همين دليل است كه آنان(يعني ابوبكر صديق و عمر فاروق رضي الله عنهما) پس از انبياء و مرسلين از تمام مؤمنين افضل هستند، خداوند از آنان و از ساير اصحاب پيامبر راضي و خوشنود باد».
3-حافظ ابن حجر رحمه الله:
ابن حجر رحمه الله عليه در فتح الباري (3/11) در حديثي كه در سندش علي بن حسين (زين العابدين) از حسين ابن علي، از علي ابن ابي طالب رضي الله عنهم آمده است مي فرمايد:
(وهذا من أصح الأسانيد و من أشرف التراجم الواردة فيمن روي عن أبيه عن جده) «و اين صحيح ترين سند از شريف ترين خاندان درباره كسي آمده است كه از پدرش، و پدرش از جدش روايت كرده است».
4- شيخ محمد بن عبدالوهاب رحمه الله:
آنان شيخ محمد بن عبدالوهاب را متهم کردند که هيچ گونه حقي براي اهل بيت قائل نيست، وعبدالله پسرايشان درسال 1218 ه. ضمن نوشتن رساله اي اتهاماتي را که به پدرش نسبت داده بودند رد و جواب داد ( سبحانک هذا بهتان عظيم ) و هرکس چيزي را در اين زمينه از ما نقل نموده يا به مانسبت داده دروغي بيش نيست.
شيخ الاسلام محمد بن عبدالوهاب رحمه الله عليه شش پسر و يك دختر داشته كه اسم پسرانش عبدالله، علي، حسن، حسين، ابراهيم و عبدالعزيز و اسم دخترش فاطمه بوده است كه همه شان جز عبدالعزيز از اسمهاي اهل بيت است.
عبدالله و ابراهيم پسران خود حضرت صلى الله عليه و آله و سلم بوده. و بقيه علي و فاطمه وحسن و حسين اسمهاي داماد، دختر و دو نوه ايشان - صلى الله عليه و آله و سلم- است. انتخاب اين نامها از سوي شيخ الاسلام محمد بن عبدالوهاب براي فرزندانش دلالت بر محبت و احترام فوق العاده ايشان نسبت به اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم مي كند، و اين نامها تا امروز نيز در خاندانش ادامه دارد.
د) اهل بيت پيامبر صلي الله عليه وسلم در آثار علماي اهل سنت:
1- علي ابن ابي طالب رضي الله عنه:
ابن عبدالبر رحمه الله عليه در الاستيعاب (3/65)حاشيه الاصابه مي فرمايد:
«ابو احمد الزبيري و ديگران از مالك بن مغول از اُكَيل از شعبي نقل كرده اند كه فرمود:
علقمه به من گفت: آيا ميداني مثال علي ابن ابي طالب در اين امت چگونه است؟ گفتم چگونه است؟ فرمود:
مانند عيسي ابن مريم است كه گروهي ايشان را دوست داشتند اما آنقدر در دوستي اش افراط كردند كه بخاطر دوست داشتنش هلاك شدند، و گروهي با ايشان بغض ورزيدند و آنقدر در اين بغض ورزي تندروي كردند كه بخاطر بغضش هلاك شدند».
و همچنين مي فرمايد: (3/33)
« اجماع كرده اند كه (حضرت علي) به سوي هر دو قبله نماز خوانده و هجرت كرده، و در بدر و حديبيه و ساير غزوات شركت كرده و در بدر و اُحد و خندق و خيبر شديدا مورد ابتلاء و آزمايش قرار گرفته است، و اينكه در آن غزوات امتحان خوبي پس داده و مقام والايي كسب كرده، و پرچم رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم در بسياري جاها در دست ايشان بوده است، در غزوه بدر نيز با اينكه اندكي اختلاف نظر وجود دارد پرچم در دست ايشان بوده است و در غزوه اُحد هنگامي كه مصعب ابن عمير رضي الله عنه به شهادت رسيد و پرچم را به دست داشت رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم پرچم را بدست علي دادند».
همچنين مي فرمايد: (6/18)
«اهل سنت علي رضي الله عنه، را دوست داشته و با ايشان محبت و مودت دارند، وگواهي مي دهند كه ايشان از خلفاي راشدين و ائمه مهديين است».
و ابن حجر رحمه الله عليه در تقريب مي فرمايد:
«علي ابن طالب بن عبدالمطلب بن هاشم هاشمي حيدر أبو تراب و ابوالحسنين، پسر عمو و داماد پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم از سابقين اولين، بلكه عده اي ترجيح داده اند كه او اولين كسي بود كه مسلمان شد، پس او از عربها جلو است، و يكي از عشره مبشره است، در رمضان سال چهل به شهادت رسيد و آن روز كه به شهادت رسيد به اجماع اهل سنت از ميان همه كساني كه در روي زمين زنده بودند بهتر بود، و بنا بر قول راجح شصت و سه سال داشت».
2- فاطمه زهراء رضي الله عنها دختر رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم:
- أبو نعيم اصفهاني در حلية الاولياء (2/39) مي فرمايد:
«و از ديگر زنان عبادت گزار و پاكدامن و پرهيزگار تاريخ حضرت فاطمه رضي الله عنها است، سيده بتول، جگر گوشه رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم, كسي كه بيش از همه به رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم مشابهت داشت، ايشان فاطمه را بيش از ساير فرزندانشان دوست مي داشتند، او در قلبشان جاي داشت از ميان اهل بيت، فاطمه اولين کسي بود كه پس از وفاتشان به ايشان ملحق شد، فاطمه از دنيا ونعمتهايش رويگردان بود، و عيوب و آفات پيچيده دنيا را خوب مي شناخت».
- امام ذهبي رحمه الله عليه در سير (2/118-119) مي فرمايد:
«او در زمان خودش سردار زنان جهان بود، جگر گوشه پيامبر (الحجة المصطفوية) (أم أبيها) دختر سردار مخلوقات رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم ابو القاسم محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف قريشي هاشمي و ام الحسنين)
و مي فرمايد:
«پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به شدت او را دوست مي داشتند و اكرام مي كردند و با او راز دل مي نمودند، و فضائل او بسيار است. او زن صابر و ديندار و خيرخواه و پاكدامن و قانع و شكر گذاري بود».
*ابن كثير رحمه الله عليه در البداية والنهاية (9/485) مي فرمايد:
كنيه او (أم أبيها) يعني «مادر پدرش!» بود و مي فرمايد: «بنابر قول مشهور كوچكترين دختر پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم بود، هنگام وفات حضرت صلى الله عليه و آله و سلم جز او فرزند ديگري زنده نبود, لذا پاداش بزرگي برد, چون به خاطر وفات حضرتش صلى الله عليه و آله و سلم صدمه شديدي تحمل كرد».
3- حسن ابن علي رضي الله عنه:
- امام ذهبي در سير (3/245-242) در باره ايشان مي فرمايد:
« امام سيد ريحان (گل خوشبو) و نوه رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم و سردار جوانان بهشت ابو محمد قريشي هاشمي مدني شهيد».
همچنين مي فرمايد: ( 3/253)
«اين امام سيد و خوش سيما، عاقل و پاكدامن، سخاوتمند و دوست داشتني، خير خواه و ديندار، و پرهيزگار و باحيا و بزرگوار بود»
احترام ابوبکر و عمر به حسن:
- ابن كثير در البداية والنهاية (11/192-193) در باره ايشان مي فرمايد:
«ابوبكر صديق همواره نسبت به ايشان اجلال واحترام قائل مي شد و ايشان را اكرام مي كرد و با كلماتي همچون جانم فدايت باد و پدر ومادرم فدايت باد از ايشان پذيرايي مي كرد. عمر فاروق نيز با او چنين بود».
در ادامه مي فرمايد:
«همچنين حضرت عثمان بن عفان نيز حسن و حسين را اكرام مي نمود و دوستشان مي داشت, هنگامي كه عثمان ذي النوربن در محاصره بود حسن ابن علي نزد ايشان بود و در حالي كه شمشيرش را حمايل كرده بود از حضرت عثمان دفاع مي نمود، حضرت عثمان در باره سلامتي حضرت حسن اظهار نگراني كرد و ايشان را قسم داد كه به خانه شان برگردد زيرا مي ترسيد كه مبادا به گل خشبوي رسول الله گزندي برسد و در ضمن مي خواست دل علي را شاد كند».
4- حسين بن علي رضي الله عنه سبط رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم:
- ابن عبدالبر رحمه الله عليه در الاستيعاب (1/377حاشيه الاصابه) مي فرمايد:
«حسين فاضل و ديندار بود، خيلي روزه مي گرفت و نماز مي خواند و حج مي کرد».
- امام ذهبي رحمه الله عليه در باره ايشان در ( سير 3/280) مي فرمايد:
«امام, سيد كامل, نوه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و ريحانه و محبوب ايشان أبو عبدالله حسين بن أميرالمومنين أبوالحسن علي إبن أبي طالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف بن قصي قريش هاشمي».
5- اُم المؤمنين خديجه بنت خويلد رضي الله عنها:
- امام ذهبي در سير (2/109-110) مي فرمايد:
«او ام المؤمنين و سردار زنان جهان در زمان خودش بود، مادر فرزندان رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم ( به جز ابراهيم) و اولين كسي كه قبل از همه به حضرتش ايمان آورد و تصديق نمود و به ايشان دلداري و تسلي داد. فضائل ايشان فراوان است، ايشان يكي از زناني است كه كامل شده است، زن عاقل، با شخصيت، ديندار، پاكدامن و معززي بود، و(طبق روايات) از اهل بهشت بود، رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم از ايشان ستايش مي نمود و او را بر تمام امهات المؤمنين ترجيح مي داد و به شدت احترام مي نمود. از افتخاراتش اين بود كه رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم قبل از او با همسر ديگري ازدواج نكرده بود. چند فرزند آورد و تا او زنده بود پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم نه ازدواج كردند و نه كنيزي به خانه آوردند. وفات او بر پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم خيلي تاثير كرد چون بهترين ياور ايشان بود.خداوند به پيامبرش صلى الله عليه و آله و سلم دستور داده بود كه به او مژده قصري در بهشت دهد، قصري كه از ني ساخته شده که نه در آن شور و غوغايي است و نه خستگي و كسالتي».
- ابن قيم رحمه الله عليه در جلاء الافهام (ص349) مي فرمايد:
«از خصائص ام المؤمنين خديجه اين بود كه خداوند بوسيله جبريل عليه السلام برايش سلام فرستاده است».
آنگاه ابن قيم مي فرمايد:
« اين افتخار را جز ايشان هيچ كس ندارد».
(البته اين ثابت است كه جبريل عليه السلام بوسيله رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم براي ام المؤمنين عائشه صديقه سلام فرستاد.مترجم).
مقايسه اي بين دو مادر مؤمنان:
ابن قيم همچنين مي فرمايد:
«از ديگر خصائص ام المؤمنين خديجه اين است كه بهترين و افضل ترين زن در اين امت است, و در اينكه آيا ايشان افضل است يا ام المؤمنين عايشه رضي الله عنها سه قول است. قول سوم توقف است, وقتي از استادمان ابن تيميه رحمه الله عليه در اين باره پرسيدم؟ فرمود: هر كدام آنان خصوصياتي دارد، خديجه در اول اسلام تأثير داشت، رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم را تسلي و دلداري مي داد و آرامش مي بخشيد و با دست باز مالش را در خدمت ايشان خرج مي كرد، خلاصه ايشان آغاز اسلام را درك نمود و در راه خدا و رسولش صلى الله عليه و آله و سلم آزار و اذيت زيادي تحمل كرد، و زماني پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم را نصرت و ياري فرمود كه ايشان به كمك و نصرت نياز شديدي داشتند، ايشان آنقدر مال خرج كرد و حضرتش صلى الله عليه و آله و سلم را ياري نمود كه هيچكس ديگري چنين نكرد، و لي تأثير عايشه رضي الله عنها در آخر اسلام بود، ايشان بقدري علم و دانش و تفقه در دين داشت و به امت تبليغ نمود و فرزندانش را نفع رساند و علم آموخت كه كس ديگري چنين افتخاري نداشت. اين معني كلام شيخ بود».
6- جعفر بن ابي طالب رضي الله عنه پسر عموي پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم:
- در صحيح بخاري (3708) با روايت ابو هريره رضي الله عنه آمده است كه فرمود:
(وكان أخير الناس للمساكين جعفر ابن ابي طالب كان ينقلب بنا فيطعمنا ماكان في بيته حتي إن كان ليخرج الينا العكة التي ليس فيها شئ فيشقها فنلعق ما فيها)
«جعفر ابن ابي طالب براي مساكين بهترين مردم بود هميشه ما را با خود به خانه اش مي برد حتي گاهي كه چيز ديگري نبود مشك خالي شده را پاره مي كرد بين ما تقسيم مي كرد تا اينكه اگر چيزي داشت بليسيم».
- حافظ ابن حجر در شرحش بر بخاري (فتح الباري7/76) مي فرمايد:
«مطلقي كه از عكرمه آمده نيز بر اين مقيد حمل مي شود.
عكرمه از ابو هريره رضي الله عنه نقل مي كند كه فرمود:
(ما احتذي النعال و لا ركب المطايا بعد رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم أفضل من جعفر بن ابي طالب) روايت از ترمذي و حاكم با اسناد صحيح است.
«بعد از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم كسي كفش نپوشيده و بر سواري سوار نشده كه از جعفر ابن ابي طالب بهتر باشد».
- امام ذهبي در باره ايشان در سير (1/206) مي فرمايد:
«ايشان سيد، شهيد بزرگوار، تاج مجاهدين أبو عبدالله پسر عموي رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم عبد مناف بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف بن قصي هاشمي، برادر علي بن ابي طالب است كه ده سال از علي بزرگتر بود.
هر دو مرتبه هجرت كرده و از حبشه به مدينه هجرت كرده و خود را در غزوه خيبر به مسلمانان رساند اما هنگامي رسيد كه آنها خيبر را فتح كرده بودند، چند ماه در مدينه ماند، سپس رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم ايشان را به فرماندهي لشكري بر گزيد كه عازم مؤته در منطقه كرك بودند و در آن غزوه به شهادت رسيد، هنگام مسلمان شدنش رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم بسيار خوشحال شدند، و طبعاً هنگام شهادتش بسيار غمگين گرديدند».
- در تقريب ابن حجر آمده است كه فرمود:
«ايشان جعفر ابن ابي طالب هاشمي ابو المساكين، ذوالجناحين صحابي جليل القدر، پسر عموي رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم است كه در سال هشتم هجرت در غزوه مؤته بشهادت رسيد، ذكرش در صحيحين آمده است، اما روايتي از ايشان در اين دو كتاب نقل نشده است».
7- عبدالله پسر جعفر رضي الله عنه پسر عموي رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم:
- در صحيح مسلم ( 2428) از عبدالله بن جعفر روايت است كه فرمود:
(كان رسول الله صلى الله عليه و سلم إذا قدم من سفر تٌلقي بصبيان أهل بيته، قال: و إنه قدم من سفر فسبقٌ بي إليه، فحملني بين يديه، ثم جيء بأحد ابني فاطمة فأردفه خلفه، قال فأٌدخلنا المدينة ثلاثة علي دابة).
يعني «رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم هرگاه از سفر باز مي گشتند با كودكان اهل بيت شان ملاقات مي كردند، باري ايشان از سفر بازگشتند من هم به پيشوازشان برده شدم، حضرت مرا جلوشان سوار كردند، سپس يکي از پسران فاطمه – حسن يا حسين- آورده شد او را پشت سرشان سوار كردند مي گويد: آنگاه سه تايي مان در حالي كه بر يك اسب سوار بوديم وارد مدينه شديم».
- امام ذهبي رحمة الله عليه در سير (3/456) در باره ايشان ميفرمايد:
«او شخصيت بزرگوار، مكرم وسخاوتمندي بودكه صلاحيت امامت و رهبري داشت(البته نه به مفهوم شيعي آن)».
- در الرياض المستطابه عامري ( ص 205) آمده است كه:
«نماز جنازه اش را ابان ابن عثمان ابن عفان خواند كه در آن زمان استاندار مدينه بود، ابان در حالي تابوتش را حمل مي كرد كه اشك از چشمانش سرازير بود و مي فرمود: «به خدا سوگند خير مطلق بودي كه بدي در تو نبود، و شريف و فاضل و نيكو كار بودي».
8-محمد بن علي ابن ابي طالب رحمه الله عليه،مشهور به محمد بن حنفيه:
- ابن حبان در ثقات تابعين(5/347) مي فرمايد:
(كان من أفاضل أهل بيته) «از فاضل ترين افراد اهل بيت حضرت بود».
راوي معتمد:
- در بيوگرافي ايشان در تهذيب الكمال مزي آمده است:
«احمد بن عبدالله العجلي فرمود: تابعي ثقة، تابعي معتمدي است، مرد نيكوي بود، ابراهيم بن عبدالله ابن الجنيد مي فرمايد: كسي را نمي شناسيم كه احاديث علي را از پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم بيشتر و صحيح تر از محمد بن حنفيه روايت كرده باشد».
عالمي پرهيزگار:
و در سير امام ذهبي (4/115) از اسرائيل از عبد الاعلي (بن عامر) نقل شده است كه:
«محمد بن علي كنيه اش ابو القاسم بود، مرد بسيار پرهيزگاري بود و علم بسيار داشت».
همچنين مي فرمايد: (4/110)
«سيد و امام، كه كنيه اش أبو القاسم و أبو عبدالله بود».
9- امام زين العابدين رحمه الله:
- ابن سعد گفته زين العابدين مردي وارع- عالم- امين- موثق- بلند مرتبه و کثير الحديث بوده.
- زهري گويد هيچ قريشي اي را فاضل تر از علي بن الحسين نديده ام.
- يحيي بن سعيد مي گويد زين العابدين بزرگوارترين شخصيت هاشمي بوده که من ديده ام .
- ذهبي گفته زين العابدين جايگاه والايي دارد، و به خاطر شرافت و کرامت و درايت و عقلش و سيادت و علمش امامت عظماي مسلمانان را لايق بوده وهرگاه هشام بن عبدالملک به هنگام حج مي خواست حجر الاسود را زيارت کند ازدحام مردم کار را بر وي دشوار مي کرد، وهرگاه علي بن الحسين مي آمد مردم به خاطر احترام ايشان ازکنار حجرالاسود دور مي شدند وکار بجائي رسيد که هشام را عصباني نمود وگفت اين کيست من او را نمي شناسم فرزدق که به جانب وي ايستاده بود اين چند بيت شعر را سرود
اوکسي است که صحرا وبيابان گامهايش رامي شناسند....... و براي اين بيت و زائر و غير زائر آشنا است.
او فرزند بهترين خلق خدا است عالم- باتقوا- پاک و پاکيزه است
و هرکس که او راببيند گويد مکارم اخلاق بسوي آنان منتهي مي شود
او فرزند فاطمه است اگر وي را نمي شناسيد و جز با تبسم سخن نمي گويد و سلسله مبارک انبياء در پدر بزرگ او خاتمه يافته است.
- ابن تيميه در منهاج السنه (4/48 ) مي فرمايد:
«و اما علي بن حسين از نظر علم و دينداري از بهترين بزرگان تابعين بود».
- زهري مي فرمايد:
«علي بن حسين از بهترين و عابدترين اهل بيتش بود. و در نزد مروان بن حكم و عبدالملك بن مروان از همه شان محبوتر بود».
- امام ذهبي در سير (4/386) مي فرمايد:
(السيد الإمام زين العابدين الهاشمي العلوي المدني)
- ابن حجر در تقريب مي فرمايد:
«ثقة ثبت عابد فقيه فاضل مشهور»
10- امام باقر رحمه الله:
- امام ذهبي گويد بخاطر تبحرش در علم او را باقر لقب داده اند و کنيه اش ابو جعفر داراي شأن والا .امام مجتهد قارئ قرآن مجيد و باتوجه به صفات کمالي که دارد او را دوست مي داريم .
- ابن کثير گويد امام باقر از علماء اعلام .اين امت به حساب مي آيد وداراي سيادت وکرامت است.
11ـ جعفر بن محمد بن علي بن حسين بن علي بن ابي طالب رحمه الله عليه (امام صادق):
- ابو حاتم رازي گويد از امثال امام جعفر در باره شخصيتش سوال نمي شود.
بزرگواري صادق:
و امام ذهبي در سير (6/255) مي فرمايد: گفته امام جعفرصادق شيخ بني هاشم ابو عبدالله قريشي الهاشمي العلوي النبوي المدني و از بزرگان علماء مي باشد .
همچنين از ايشان و پدرشان مي فرمايد:
(وكانا من أجلة علماء المدينة) «آنها از بزرگان علماي مدينه بودند»
فقيه مدينه:
و در تذكرة الحفاظ(1/150) مي فرمايد:
«امام شافعي و يحيي بن معين او را توثيق كرده اند، و از امام ابو حنيفه روايت است كه فرمود: از جعفر بن محمد فقيه تر نديدم، و ابو حاتم مي فرمايد: ثقه است, و درباره امثال او نبايد سوال شود».
12- موسي بن جعفرملقب به کاظم:
- شيخ الاسلام ابن تيميه گويد امام کاظم مشهور به عبادت و تقوا است.
- ابو حاتم رازي وي را موثق، راستگو ويکي از ائمه مسلمين خوانده.
- ابن کثيرگفته امام کاظم کثيرالعبادت و داراي مروت وشخصيت بود.
13- علي بن موسي ملقب به الرضا:
- ابن حبان گويد وي ازسادات و عقلاء اهل بيت و محترمترين و داناترين بني هاشم است.
- علامه ذهبي گفته علي بن موسي داراي جايگاه رفيع و برازنده خلافت بود.
14- محمد بن علي بن موسي ملقب به جواد:
ابن تيميه گويد وي از اعيان بني هاشم و معروف به سخاوت و بزرگ منشي و لذا ملقب به جواد شده است.
وآنچه را که جاهلان به اعتقادات اهل سنت، درباره اهل سنت گفته اند که اهل سنت نسبت به حقوق آل بيت بي اعتنائي مي کنند با توجه به منقولات بالا باطل و فاقد هر گونه اعتباري مي باشد.
15- عباس ابن عبدالمطلب رضي الله عنه عموي رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم:
- امام ذهبي در سير اعلام النبلاء (2/79-80) مي فرمايد:
«او در ميان مردان، قد بلند و چهره زيبا و درخشان و صداي رسايي داشت به شدت برد بار بود و ....الخ ».
- زبير بن بكار مي فرمايد:
«عباس نسبت به بني هاشم بسيار مهربان بود، نادارشان را لباس مي پوشاند و غذا مي داد، و جاهلشان را كنترل مي كرد، به همسايه آزار نمي رساند، به سخاوت مال خرج مي نمود و به مصيبت زدگان رسيدگي مي کرد».
16- حمزه ابن عبدالمطلب رضي الله عنه:
- ابن عبدالبر در الاستيعاب (1/270 چاپي که در حاشيه الإصابة چاپ شده) مي فرمايد:
«حمزه ابن عبدالمطلب بن هاشم عموي پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم بود، به او «أسدالله و أسد رسوله» يعني «شير خدا و رسولش» گفته مي شد، كنيه اش أبو عماره و گاهي أبو يعلي بود.
- امام ذهبي درباره حمزه رضي الله عنه مي فرمايد:
«امام قهرمان، شير خدا، أبو عماره و ابو يعلي قريشي هاشمي مكي مدني بدري شهيد، عموي رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم و برادر رضاعي ايشان است». (سير1/172)
از نشانهاي محبت و صميميت بين اهل سنت و اهل بيت نامگذاري فرزندان خود به نام يکديگر و وجود مصاهرات و خويشاوندي درميان طرفين است:
- مصاهرات(خويشاوندي از طريق ازدواج):
اول آنان رسول الله صلي الله عليه وسلم است که با عايشه دختر ابوبکرصديق (رض) و از قبيله بني تيم ازدواج مي کند.
ازدواج با حفصه دخترعمربن الخطاب(رض) از قبيله بني عدي.
ازدواج با ام حبيبه دخترابوسفيان از قبيله بني اميه.
تزويج نمودن رقيه ازعثمان بن عفان(رض) { ازقبيله بني اميه} و بعد از وفات رقيه دختر ديگرش ام کلثوم.
ازدواج زينب دخترش با عاص بن الربيع از قبيله بني عبد شمس بن عبد مناف.
ازدواج ام کلثوم دختر علي بن ابي طالب با عمربن الخطاب الکافي 5 /346.
ازدواج علي بن ابي طالب با بيوه ابو بکر صديق اسماء بنت عميس. [ سير اعلام النبلاء]
ازدواج علي بن ابي طالب با امامه بنت العاص بن الربيع بعد از وفات خاله اش فاطمه.
محمد بن علي بن الحسين{الباقر} ام فروه دختر قاسم بن محمد بن ابوبکرصديق را به ازدواج خود درآورد.
و از همين جهت بود امام جعفرصادق مي گفت ابو بکر صديق از دو طرف باعث تولد من بوده{سيراعلام النبلاء6/255}.
يکي مادرش ام فروه بنت قاسم بن محمدبن ابوبکر. دو مادربزرگش اسماء بنت عبدالرحمن بن ابوبکر .
ازدواج ابان بن عثمان با ام کلثوم دخترعبدالله بن جعفربن ابي طالب[ الشيعة واهل البيت 141 ].
ازدواج مصعب بن زبيربن العوام با سکينه دخترحسين بن ابي طالب[طبقات ابن سعد 5/183 ].
- نامگذاري فرزندانشان:
علي بن ابي طالب فرزنداني به نامهاي ابوبکر، عمر، عثمان داشته است [کشف الغمه في معرفة الائمه2/67]
حسن بن علي پسري بنام ابوبکرداشته [کشف الغمه2/198]
علي بن حسن هم پسري بنام عمرداشته [ کشف الغمه2/302]
ازميان فرزندان موسي بن جعفرپسري بنام عمر و دختري بنام عايشه وجود داشته است[کشف الغمه3/29]
در پايان:
شريف ترين نسب, نسب پيامبرمان حضرت محمد صلى الله عليه و آله و سلم است، و بدون شك بسيار جاي افتخار است كه كسي حقيقتاً به ايشان و اهل بيت شان منسوب باشد, در ميان عرب و عجم زيادند كساني كه خود را به اهل بيت نسبت مي دهند. اگر كسي مؤمن باشد و از اهل بيت، براستي كه خداوند دو افتخار نصيبش كرده, افتخار ايمان و افتخار نسب شريف.
اما اگر كسي خود را به اين نسب شريف منسوب كند و از اهل آن نباشد مرتكب كار حرامي شده است و ادعاي چيزي را كرده است كه از داشتن آن محروم است.
داخل نمي شوند.
تا اينجا اين رساله كوتاه در فضايل اهل بيت و مكانت و منزلت والاي آنان از ديدگاه اهل سنت و جماعت بپايان رسيد، از خداوند در آنچه خوشنودي اوست توفيق مي طلبم، و اينكه دانش در دين و ثبات و استقامت بر حق عنايت فرمايد، براستي كه او شنواي اجابت كننده است.
خدا را سپاس كه محبت صحابه و اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم را به ما عنايت فرمود و از خداوند مي خواهيم كه اين نعمت را بر ما دائم و قائم بدارد و قلبمان را از هر گونه كينه و حسد و زبانمان را از تلفظ هر آنچه كه شايسته مقام و منزلت والاي آنان نيست پاك و محفوظ بدارد.
((رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الذِينَ سَبَقُونَا بِالأِيمَانِ وَلا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلّاً لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَؤُوفٌ رَحِيمٌ ))
حشر:10
« پرودگارا! ما را و آن برادرانمان را كه در ايمان آوردن از ما پيشي گرفتند. بيامرز، و در دلهاي ما هيچ كينه اي در حق كساني كه ايمان آورده اند، قرار مده. پروردگارا! تويي كه بخشنده مهرباني».
وصلي الله علي سيدنا محمد و علي آله و صحبه وسلم
نظرات شما عزیزان:
